طرح احداث کارگاه آموزشی و تولیدی قالیبافی
(این طرح در جشنواره طرح های برگزیده دهیاری های سازمان دهیاری ها و شهرداری های کشور در خرداد ماه 98 حائز مقام هفتم شد)
طرح مذکور به راحتی در روستاها قابل اجرا بوده و فضایی به متراژ 2در3 نیز جهت برپایی آن کافی است(مانند کارگاه ایجاد شده در روستای سیاه کمر). با توجه به اینکه هر شخص پس از کسب آموزش و فراگیری مهارت لازم می تواند در منزل خود و در هر ساعت از شبانه روز مشغول به قالیبافی شود نیازمند جا و مکان خاصی نیست.
ابتدا دهیار با هماهنگی بخشداری و یکی از ادارات فنی و حرفه ای، صنعت معدن و تجارت و میراث فرهنگی نسبت به حضور مربی مربوطه جهت آموزش و پس از آن اخذ آزمون و ارائه مدرک معتبر اقدام کند سپس با ترغیب یک قالیباف بر سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال برای دیگر افراد آموزش دیده و انتخاب یک فرد امین به عنوان حسابدار، کارگاه مربوطه ایجاد و درصدی از عواید فروش قالی ها به حساب دهیاری واریز شود.
فرد سرمایه گذار یا پیمانکار باید بر کار نقشه خوانی، شناسایی نوع نخ واقف باشد و بافندگان را تحت پوشش بیمه تامین اجتماعی قرار دهد.
حسابدار باید تعداد قالی های دریافتی، تعداد رج و گره و نوع نخ قالی ها را ثبت کند که حق بافندگان جهت دریافت حق الزحمه تضییع نشود.
این طرح می تواند برای تعداد زیادی از افراد اشتغال ایجاد کند و هیچ گونه محدودیتی از لحاظ تعداد افراد ندارد.
پیدا کردن بازار فروش محصولات بر عهده پیمانکار مربوطه می باشد.
برپایی این کارگاه اشتغال غیر مستقیم نیز ایجاد کرده و خرید نخ، نقشه ساخت دار قالی از جمله اشتغال های غیر مستقیم است.
این ایده توسط سرکار خانم مریم امیری دهیار روستای سیاه کمر در بخش مرکزی اجرا شده است.